Stosunki gospodarcze Kanady z UE

dodał: Anna Mackiewicz | 2015-07-03 12:35:59

kanada, handel, eksport, import, gospodarka

W październiku 2013 r. Kanada zawarła z UE polityczne porozumienie w sprawie CETA - pierwsze dla obydwu stron tak szerokie porozumienie dotyczące prawie wszystkich aspektów współpracy gospodarczej i handlowej. Jedną z najważniejszych kwestii spornych była Dyrektywa paliwowa UE (FQD).

26 września 2014 r. Kanada i UE podpisały wspólną deklarację oznajmiającą uzyskanie ostatecznego kształtu umowy CETA. Ma ona zostać ratyfikowana w ciągu dwóch lat.

CETA otwiera dla kanadyjskich eksporterów dostęp do najpotężniejszego bloku gospodarczego, tworzonego przez pół miliarda konsumentów. Ma zwiększyć PKB Kanady o 12 mld dol. kanadyjskich i stworzyć 80 tys. nowych miejsc pracy.

Na zniesieniu w 98 proc. taryf celnych skorzystają obydwie strony. CETA ma zwiększyć bowiem wzajemne obroty handlowe o 23 proc.

Najważniejsze korzyści, jakie Kanada odniesie po wprowadzeniu CETA to:

dwunastokrotne zwiększenie ilości eksportowanych samochodów (do 100.000)
pełny dostęp do rynku europejskiego dla kanadyjskich żywności, owoców i warzyw
pełny dostęp do europejskiego rynku produktów mlecznych (z wyłączeniem dla obydwu stron drobiu i jajek)
bezcłowy dostęp dla eksportu wielu gatunków ryb i przetworów
zwiększenie kontyngentu kanadyjskiej wołowiny z 15.000 ton do 50.000 ton
zwiększenie kontyngentu eksportowego wieprzowiny z obecnych 6.000 ton do 75.000 ton
utrzymanie w kompetencji władz prowincjonalnych preferencji dla miejscowych firm świadczących usługi
utrzymanie zasady „netto korzyści” dla Kanady przy przejmowaniu firm kanadyjskich

Jedną z najważniejszych kwestii spornych w relacjach UE-Kanada była Dyrektywa paliwowa UE (FQD). Ostatnie działania Unii wskazują jednak na ostateczne rozwiązanie tego problemu. W grudniu 2014 r. Parlament Europejski przyjął rozwiązanie (różnicą zaledwie 12 głosów), które nie wprowadza odrębnych limitów emisji dwutlenku węgla w zależności od źródła pochodzenia surowca. Chodzi o złoża piasków roponośnych (oil ssands), które mają strategiczne znaczenie dla kanadyjskiej gospodarki, a w pierwotnej wersji regulacji były dyskryminowane.